RİTM
Grafik tasarımda herhangi bir konunun kompozisyonunu hazırlarken, bir resim çalışmasında resmin temelini oluşturan şekil ve biçimleri düzenlerken bazı kuralları gözü önüne alırız. Şekil ve biçimlerin tekrarı, benzer biçimlerin bir yönde kullanımı, yapılan kompozisyonda benzer göz hareketleri yaratır. Bu göz hareketleri, (gözün dolaşımı) ters ve farklı biçimlerde zorlanır. Göz çalışmanın orasına, burasına takılır kalır. Oysa mükemmel bir çalışmada göz sadece dizonans noktası dediğimiz noktada takılmalı, buradan hareketine başlayarak, bütün çalışmayı dolaşmalı ve bitirmelidir. Bu ise kompozisyonda birlik ve bütünlüğü sağlayacak benzer elemanların tekrarı ile olabilir. Bu benzer elemanların tekrarı bu çalışmada bir ritm oluşturur.
Grafik çalışmalarda yazı ve resim, yazı ve fotoğraf, bütünlüğüne ulaşabilmek için, kullanılan fotoğraftaki benzer yuvarlaklardan ya da zikzaklardan yazının kompozisyonunun da da benzerlikler olmasına ve bunların bir yön dahilinde yerleştirilmesine önem vermiştir. Bu eşdeğer elemanlar bir sıra oluştururlar. Bu sırada birbirleriyle ilişki ve bağlantıları önemlidir.
Ritm benzerliği, bütünlüğü, uyumu ve ahengi sağlar. Ritmik olmayan hareketler dengesizdir. İnsanlar ritmik olaylarda kolaylık bulurlar, zevk duyarlar. Bu ritmik olaylara sanatta armoni diyoruz. Ritm bir armonidir, bir sezgi biçiminde içimizden taşar. En basit ritm basit birimlerin toplamından doğar.
Bir resmin düzeninde yer alan elemanların yerleşme ve hareket etme açısından meydana getirdikleri birbirleriyle bağıntılı ve birbirini izleyen aralık, ölçü ve değişimler. Bir peysaj veya figüratif çalışmada, yatık eğri ve dik çizgilerin ahengi o tabloda ritmi meydana getirir.